Sint Petersburg en Lapland

Okeee, ik ben dus net een paar dagen terug van Lapland, maar ik was al aan mn blog begonnen over Sint Petersburg. Dat verhaal komt dus eerst en daarna komt er een kopje met LAPLAND en 3x raden wat ik daar onder vertel:

Aaaaw, jammerrr. Net toen ik aan mijn blog wilde beginnen over Rusland, viel het internet weg op mijn laptop. Dus nu type ik het in een word documentje en zal ik het uploaden na Lapland. Want daar ga ik naartoe over 3uur!

But first things first. Ik ben naar Sint Petersburg geweest! Maandag vertrokken we ’s ochtends met de trein, 4.5u in de trein zitten tot Helsinki. We kwamen daar aan rond 2uur en we hoefden pas rond 6 uur op die boot te zijn die ons naar Sint Petersburg bracht (SP). Ik reisde samen met Adaja, Danka (ik dacht Dana, maar ze schijnt dus in het echt Danka te heten) en Stela.

Danka en Stela waren nog niet in Helsinki geweest, dus Adaja en ik wilde hen wel Helsinki laten zien. Als eerste gingen we naar een kerk, waar ik met Bob ben geweest en Adaja en Gijs over het hoofd hadden gezien. Nou heel mooi. Nog een paar souvenirwinkeltjes in geweest en toen vonden we het wel tijd om naar de haven te gaan lopen, want dat was een halfuur lopen vanaf het treinstation. Dus wij terug naar het treinstation, omdat ik vanaf daar de route had. Dus wij staan daar en moesten zoeken naar de Simonkatu. Nu is Helsinki niet zo groot, maar naast het treinstation ligt een redelijk groot plein, en vanaf daar heb je allemaal kleine straatjes… We wisten wel welke richting we ongeveer op moesten. We hebben aan heel veel mensen de weg gevraagd, maar niemand wist het precies of sprak geen Engels.. Lekker dann, ondertussen was het al donker geworden.. Nu zegt dat niks, omdat het hier al om 3uur donker wordt, maar het gaf mij toch wat extra stress. Toen kwam Adaja met het plan om met de bus te gaan. Dus zij had uitgezocht welke bus we moesten pakken… Een hele zoektocht naar die bepaalde bus. REEDTIE NIET VANAF HET CENTRALE BUSSTATION… Jaa shitt. Maar gelukkig had mijn oog een taxiparkeerplaats gespot terwijl we aan het dwalen waren, dus uiteindelijk zijn we met de taxi naar de haven gegaan. Eind goed, al goed.

We waren ruim op tijd op de boot, meteen onze cabine opgezocht en onszelf comfortabel gemaakt. Daarna de boot verkend, en opvallend was dat de meeste waarschuwingsbodjes in het Engels en in het Nederlands waren.. HUH? [Op de terugweg hebben we gevraagd waarom dat was, maar zij wist het ook niet]. ’s Avonds was er een show met stijldansen, Russisch volksdansen [Dat is echt heel grappig], zang en saxofoon. Genoeg vermaak!

In SP is het nog eens een uur later dan in Finland, dus de klok ging een uur vooruit en dat betekende minder slaap. De volgende dag moesten we rond 9u, half 10 van de boot en moesten we door de douane… Wat toch altijd wel een beetje ongemakkelijk is en een beetje eng. Uiteindelijk mochten we alle vier Rusland in. Met een busje werden we naar ons hotel gebracht, wat er vanaf de buitenkant een stuk minder mooi was dan op de website. Het lag in een drukke straat waar een hoop auto’s langsreden. Maar de kamers waren helemaal mooi. Lekker bed, met 3 kussens in verschillende maten, omdat ze niet wisten wat wij het lekkerst vinden. HAHAH. Nou geeneen, prefereer mijn eigen kussen. Neehoor, heb best goed geslapen met al die kussens.

Omdat onze Slowaakse vriendinnen zich wilde opfrissen ed gingen we pas 2uur later SP in. Toen we de straat uitliepen zagen we al een kerk aan de rechterkant, kon niet missen. Mooie kerk, met versiersels, goud en tekeningen.. En daarachter 3 van die industrieschoorstenen. Dat bedoelde ik dus met mooi en ook lelijk!

Nouja, naar binnen geweest, mooi, beetje druk behangetje met al die beschilderingen van Jezus. Op naar het centrum! Hiervoor moesten we een halfuur lopen en de beroemde Nevsky rivier oversteken, gewoon per brug hoor, waar 100en auto’s langs ons sjeesden. Even voor het plaatje, in een straat 2 richtingsverkeer en zo’n 2 tot 4 banen per richting. Op de brug zagen we hoe vies SP eigenlijk is. Ik legde mijn hand op de balustrade van de brug, en toen ik er naar keek was mijn hele handschoen grijs [mijn handschoenen zijn zwart].

Terwijl we naar het centrum liepen, kwamen we langs de Nederlandse ambassade en de vlag hing uit [dat is volgens mij altijd zo, maar het gaf ons toch een goed en veilig gevoel, HAHAH]. Vervolgens liepen we door een park, waar je niet op het gras mocht lopen, stonden hekjes omheen….. En daar kwamen wij een stel tegen in traditionele Koninklijke Russische kledij. Foto gemaakt natuurlijk, moesten we wel voor dokken.. Maar ach, hoe vaak ben je nou in Rusland? De eerste de beste souvenirwinkel die we zagen, zijn we ingeschoten, en hebben we gelijk bijna leeggekocht, hahaha. Nee, echt, ze hadden zulke leuke dingen! Vervolgens zijn we in een bakkerijtje wat gaan eten, lekker zoet en goedkoop voor finse termen! En daarna kwamen we terecht in DE winkelstraat. Ondertussen was het alweer donker, en dan heb je al die lampen op de gebouwen staan. Dat geeft toch wel een sfeer hoor, mooie gebouwen. Hoogtepunt was de cathedral of spilt blood, echt een efteling gevoel, beetje denigrerend, maar die sfeer weetjewel, fata morgana. Hier zijn we naar binnen geweest. Was niet zo’n grote kerk, heel veel toeristen dat wel. En in plaats van beschilderingen hadden ze hier allemaal mozaïekplaten, wilde plaatjes zeggen, maar op de 6meter hoge muur stonden 3platen onder elkaar. Indrukwekkend om te zien, maar niet mijn ding. Binnen 15 minuten stonden we alweer buiten. Toen zijn we naar de palace square gelopen, nou, hier in Joensuu hebben we ook een square, net zoiets, maar in SP wastie 20x zo groot. Aan de Palace square ligt het winterpaleis, ook gigantisch groot. Heel mooi!

Ergens tussendoor hebben we ook nog ergens gegeten. Toen we de menukaart kregen, keken we onze ogen uit, supergoedkoop! Maar toen we ons eten kregen, vonden we het relatief toch wel duur... Het waren nogal kleine porties. In ons hotelkamer nog wat meer gegeten [gesnoept]:D.
De volgende dag wilde we naar het Hermitage, scheen een belangrijk museum te zijn ofzo. We hadden een kaart gekregen van het hotel waarop staat dat hermitage tegenover het winterpaleis was, aan de andere kant van de straat. Dus wij daar leuk heen, onwijs groot gebouw, geel. Ieuw. Komen we daar aan, allemaal bouwvakkers en politie. Dus ik zag het al voor me, gesloten op woensdag.. Dus Adaja lief vragen waar we naar binnen konden en of we naar binnen konden.. Spraken ze weer geen Engels! Vervolgens liep er een man langs, die hebben wij aangehouden en gevraagd waar de hermitage was. Hij sprak ook niet zo goed Engels, maar hij wist wel uit te brengen dat we nu stonden voor een militair gebouw. OEPS! Verklaarde een hoop! Hij liep met ons mee om te laten zien waar het was. Wat bleek.. HERMITAGE EN WINTERPALACE IS HETZELFDE GEBOUW. Stomme plattegrond van het hotel!

Waaanzinnig museum, echt supergroot, lang, breed, verdiepingen. Als je naar SP gaat, moet je naar dit museum gaan, en je kan er rustig 2-3dagen voor uit trekken, want no way dat wij alles gezien hebben. We zijn uiteindelijk uit het museum gegaan omdat we honger hadden. Nouja, ik had nog het meeste honger, was niet te genieten. En omdat we wel genoeg rondgelopen hadden. Na nog eens 30min te hebben rondgelopen, vonden we de uitgang en gingen we opzoek naar eten! PIZZA. In een of ander achteraf tentje met neonverlichte letters. Het was niet heel erg schoon, maar ik had tenminste gegeten.

Vervolgens zijn we naar een ander eiland van stad gelopen, jaa, Sint Petersburg wordt ook wel het Venetië van het noorden genoemd. En hier stond weer een cathedraal (VERRASSING!) niet in geweest, want deze was volgens mij wel gesloten op woensdag. Maar we zijn wel in een museum geweest met oude martelmethoden. Nouja oud, eentje was nog in 1975 gebruikt in Spanje. Toen ik binnenkwam dacht ik ‘ik heb dit al eens een keer gezien’ want volgens mij zijn wij, papa, mama, anouk en ik, toen ik klein was (!!) een keertje op vakantie ook naar zoiets geweest.

Na dit museumbezoek vonden we alles griezelig, ook omdat het al begon te schemeren, maar vooral het vrouwtje die de eksters ging voeren, dus zijn we maar snel weggegaan. We kwamen langs een boot, waar heel leuk ‘the flying dutchmen’ boven de ingang stond, dus daar zijn we naar binnen gegaan. Nee eigenlijk vanwege de pannenkoeken die ze zouden serveren, maar dat bleek achteraf alleen maar voor ontbijt te zijn. TEGENVALLER. Uiteindelijk nog wel theetje, veel te sterk, bah, en koffie gedronken. We hadden een mooi uitzicht over de nevsky rivier en aan de andere kant was alles mooi verlicht.

Hierna gingen we na een bezoek aan een andere souvenirwinkel [volgens mij hebben we die wel allemaal gezien] terug naar het hotel om wat uit te rusten. ’s Avonds hadden we geen zin om ver te lopen, dus gingen we het eerste restaurant naar binnen.. Een vriendelijke ober bracht ons naar een tafel, Toen we binnenkwamen rook het een beetje naar de Chinees, toen we verder liepen zagen we gouden fauteuils.. toen moest ik aan Psy van Gangnam style denken. En toen we nog verder liepen zagen we 2 palen staan voor paaldansen.. WAAR WAREN WIJ NOU WEER BELAND?! Uiteindelijk werden we in een ander deel geplaatst, waar de palen en gouden stoelen niet zichtbaar waren. Wat wel zichtbaar was, was een scherm waarop foto’s werden geprojecteerd van de feesten daar. Nu ben ik niet zo heel preuts, maar toen er een varken in beeld kwam, keek ik wel even raar op..

Maar anyway, het eten was lekker, cocktails waren goed en de ober was heel erg schattig en deed zijn best om Engels te praten. Danka en Stela kwamen ook een beetje los en we hebben enorm gelachen die avond zeker toen we de rekening kregen waarop stond dat we 7000roebels moesten betalen en daaronder ‘Don’t forget to smile!’ stond. 7000 is schrikken, maar omgerekend is dat ongeveer 130euro, voor voor-, hoofd- en nagerecht voor 4 personen en drankjes. Dus zeeer, zeeeer goed te doen voor Finse termen, waar wij natuurlijk helemaal aan aangepast zijn. Die lieve ober vroeg zelfs of we een taxi nodig hadden, hahaha, het hotel was nog geen 10 minuutjes lopen!

Terug in het hotel kwamen danka en stela met het idee om later nog iets te gaan drinken, wij dachten dat het een grapje was.. neeee helaaaas, dus rond 11uur stonden we weer buiten, op zoek naar een pub. Overal waar we kwamen waren ze dicht, of leeg, of het was iets te donker binnen. Uiteindelijk zijn we in een heel leuk café’tje beland, ingericht als een woonkamer uit de jaren 50 ofzo. Toen we aankwamen gingen ze over 35minuten dicht, dus snel besteld. COCKTAILS!
GADVERDAMME. SLECHTE KEUZE. Jak. Supervieze cocktails, niet opgedronken. Betaald en weer naar het hotel gegaan. Lekker naar bed.

Laatste dag in SP hebben we doorgebracht in één van de drie shoppingmalls. Het leek best klein, maar uiteindelijk zijn we daar een beetje verdwaald geraakt. In de namiddag gingen we maar weer terug naar het hotel, we waren al uitgecheckt, maar we hebben nog even in de lounge gezeten. Gewacht op het transferbusje naar de haven. Die kwam niet opdagen, dus wij weer in de stress. Wilde we een taxi nemen, maar de chauffeur verstond ons niet. Uiteindelijk naar de receptie gegaan in het hotel en zij hebben voor ons het transferbusje gebeld. Service!

Met busje naar de haven, nog even gezien hoe chaotisch het verkeer is in Rusland. Aangekomen bij de haven, zijn we weer een souvenirwinkeltje ingedoken, laatste dingetjes gekocht. Toen was het tijd om door de douane te gaan. Omdat we geen visum hoefde, je mag 72u in Rusland verblijven zonder visum, hadden we een arrival card en een departure card. De arrival card hadden we al afgegeven toen we aankwamen, en de departure card moesten we afgeven toen we weggingen. Stela, Dana en ik waren al door de douane heen… Maar Adaja stond er nog… ze kon haar departure card niet vinden!! STRESSS! En die vrouw maar schreeuwen [ja zijn norse vrouwen daar bij de douane]: “DEPARTURE CARD! DEPARTURE CARD! DEPARTURE CARD” En Adaja maar overal zoeken, zakken, portemonnee. En die vrouw bleef maar gillen. Niet helpen of vriendelijk lachen oid. Nee, het was echt even verschrikkelijk, ik zag het al gebeuren, konden we Rusland niet verlaten vanwege een stom kaartje. Gelukkig vond Adaja haar DEPARTURE CARD in het veilige vakje in haar portemonnee. Pfjoee! En Arrrghh, want ze had het daar bewust in gestopt.


Op de boot zijn we lekker naar de pizzeria gegaan. Ze namen alle drie dezelfde pizza en ik een andere. Zij hadden hun pizza al bijna op, en ik was nog steeds aan het wachten. Mieehh, zat ik dan honger te lijden. Gelukkig wel de pizza uiteindelijk nog gekregen en goed van genoten, hihi. Op de boot hebben we als aandenken alle vier dezelfde knuffel gekocht. Daar is al een leuke foto van voorbij gekomen op facebook.

’s Avonds was er weer entertainment zoals op de eerste avond, en hebben we dit keer goede cocktails gedronken!
Volgende dag kwamen we aan in Helsinki, werden we bijna van de boot afgekeken! Maar goed, we waren weer op veilige Europese bodem;). Onze paspoorten werden weer gecontroleerd, en hier zie je het verschil, er werd vriendelijk naar ons gelachen.

Taxi gepakt naar de andere haven, gegeten in het markthalletje. Och, we waren moe en hadden nergens zin in. Adaja en ik hebben ons ergens in een cafeetje gestationeerd, zodat Stela en Dana nog zonder tassen Helsinki konden verkennen. Lief he, van ons :P uiteindelijk ’s middags met de trein teruggereden naar Joensuu. Eind goed, al goed.

LAPLAND
JAAA LAPLAND WAS ZO TOFF!
We vertrokken om 1u ’s nachts. Daarvoor niet geslapen en in de bus slaap je ook niet zo lekker. Rond een uurtje of 9 kwamen we aan bij een of andere nordic zoo. We waren te vroeg, haha park was nog niet open.

Uurtje of 10 ging het park open. En het was zo mooi. Er was 1 pad dat je kon volgen, en overal stonden bomen bedekt met sneeuw. Ik heb zelfs de zon weer een keer gezien daar! En ze hadden al die leuke dieren! Otters, bevers, uilen, (levende) poolvossen, wolven, rendieren in alle soorten en maten, een os, een ijsbeer en het diertje dat supergevaarlijk is, en ik had er nog nooit een plaatje van gezien. Dus ik moest lachen toen ik het zag. Een wolverine, ach guts, die zijn zo leuk! In een kooi, op gepaste afstand:P

Na de dierentuin reden we door naar Santa Claus Village. Hier zijn we op de foto geweest met de echte (een van de vijf) Santa Claus. Hier heb ik geloof ik wel een paar leuke dingen gemist, maar ach. Heb me vermaakt. Hoop Aziaten daar joh! In allemaal van die pakken, neeee geen elfen pakjes, maar van die rode skipakken:p
Ik heb daar de ‘Arctic Circle’ gepasseerd, woehoe.. en op de foto geweest met een heule grote kerstboom waar allemaal vlaggen in hingen!

Toen was het weer tijd om verder te rijden, voordat we aankwamen in Saariselkä (verblijfsplaats) hadden we nog een tussenstop om boodschappen te doen. En om 8u ’s avonds ongeveer kwamen we een keertje aan. Hehehe.

Ik deelde een huisje met Adaja, Tomi, Theresia, Thorin en Maik. In ons huisje hadden we een eigen sauna, natuurlijk! En een open haard waar Thorin gelijk mee aan de slag ging. Diezelfde avond zijn we met zn zessen naar de top van de berg gelopen. We namen een omweg door de tiefschnee, heeerlijk, paar honderd meter omhoog lopen door de tiefschnee terwijl je nachtje hebt doorgehaald! Maar het werd beloond! Want hier hebben we de eerste keer Aurora Borealis gezien, ook wel het Noorderlicht genoemd! We hadden de hoop al bijna opgegeven en wilde terugkeren, maar toen was het daar ineens. Heel raar om dat zo de eerste keer te zien, iedereen was helemaal verheugd en volgens mij was ik meer verheugd door de andere dan door dat gekke licht zelf.

Volgende dag vroeg op, want we gingen Husky sleeën! Ja, dit was wel echt de tofste activiteit. We kwamen daar aan, kregen uitleg over hoe we moesten sleeën en dat we de honden nog niet mochten aaien, omdat ze nu vol energie zaten en misschien wel gevaarlijk konden zijn, achteraf bleek dit een leugen om bestwil te zijn, zo konden we tenminste snel weg sleeën. Ik deelde een slee met Theresia en voor onze slee hadden we 6 honden. Een mocht zitten en de ander moest staan en remmen en halverwege moesten we wisselen, sturen konden we niet:p En jeetje, wat zijn die honden sterk! Stond ik vol op de rem met mijn hele gewicht, gingen we nog vooruit. Hele leuke ervaring, hierna mochten we nog met de husky puppies knuffelen, die waren nog zo klein en lieefff! D
Jammer toen deze activiteit afgelopen was, en dat deze activiteit als eerste was, nu hadden we het leukste al gehad!

Volgens mij hebben we deze avond sinterklaas gevierd, we waren met 4 Nederlanders en 2 Belgen als ik me niet vergis, en dan waren er nog 10 met andere nationaliteiten. Het was erg gezellig en leuk om te horen en te zien hoe die “anderen” sinterklaasliedjes zongen!

Ik weet niet de precieze volgorde meer, maar we hebben ook een snow shoe trek gedaan. Dit was echt verschrikkelijk. Koud, het waaide hard, en het doel was om de berg te beklimmen met sneeuwschoenen om misschien het Noorderlicht te spotten, maar dit was precies de enige nacht dat het niet te zien was, dus alle moeite voor niks…

Ik heb ook nog ergens geskied, dit viel vies tegen, want het was langlaufen op dunne latjes. Ik kon het dus niet… Na een tijdje als je er handigheid in krijgt is het wel leuk, maar in het begin vond ik er niks aan.

We hebben ook nog een bezoekje gebracht aan een Reindeerfarm en de Saami, Saami zijn de originele bewoners van Lapland. Hier hebben we een ritje gemaakt in een slee die voortgetrokken werd door een wilde rendier.

Wild, want die vangen ze 2x per jaar, krijgen ze een oormerkje, worden ze onderzocht en weer vrijgelaten, en gebruikt voor toeristische doeleinden. Ik heb gezien dat iemand te dicht bij een rendier stond, en die was daar niet zo van gediend, dus die persoon kreeg een kopstoot! Haha! Niets aan de hand verder.

Zondag ben ik de grens over gegaan naar Noorwegen, hebben we bijna een hele dag in de bus gezeten om een dorpje te bereiken met nog geen 200 inwoners xD. Hier hebben we gezwommen in de Artische oceaan (noordpoolzee?). KOUDDD, maar wel overleefd! We konden ons opwarmen in een sauna’tje, en achteraf kregen we soep. En toen mochten we dat end weer terug:p op de terugweg hebben we weer het noorderlicht gezien [in totaal heb ik 3x het noorderlicht gezien, maar ik weet niet meer in welke volgorde].

De volgende dag was het alweer tijd om uit te checken, we waren braaf om 11u ingepakt en we hadden het huis al schoon. We wilde nog gaan skiën, op echte ski’s! Maar die gozer die ons huisje moest checken kwam pas om 12uur oid, en om 14.45 vertrok de bus, dus besloten we maar om te gaan sleeën. Dit was ook nog wel heel leuk de zon was verstopt achter de wolken, dit maakte de omgeving zwart-wit, wat wel een mooi gezicht is!
Na het sleeën ben ik nog met Adaja naar de Spa geweest. Dit was gewoon een iets grotere sauna dan we hadden in ons huisje… opgefrist en toen weer de bus in!

Dus dit waren mijn laatste 2 grote verhalen. Het is nu 11 december en ik kom de 22e weer thuis. De 17e heb ik mijn laatste examen, dus tot die tijd moet ik nog vol aan de bak met studeren. En daarna is het een kwestie van uitslapen, inpakken, schoonmaken en gedag zeggen tegen iedereen. Toevallig heb ik gister nog een afscheidsfeestje gehad, heb ik as zaterdag een pre-christmas party en staat er voor woensdag weer een afscheidsfeestje gepland. Adaja en ik willen nog naar Koli, een natuurpark. Iedereen hier is al minstens 1 keer geweest. En er zijn nog verschillende kerstmarkten. Dus ik vermaak me nog wel!

Heel veel liefs, en tot heel gauw!
Manon