Eerste dagen

Nou, daar zit ik dan. Midden in de nacht, zondag 31-08-2014 om 2.11u. Ik lig al minstens een uur in bed maar ik kan niet slapen. Soort van nog gewend aan de Nederlandse tijd (het is hier één uur later).

Ik ben, zonder deze zeer jonge dag meegerekend, 2 dagen in Finland. En ik heb in deze 2 dagen een melodramatisch stopwoordje ‘opgelopen’: BIZAR.

Misschien dat het een cultuurshock is, gecombineerd met een economische shock en met een vleugje klimaat shock.

Ik zal even een opsomming geven met wat ík BIZAR vind..

Ik vind het BIZAR dat Joensuu zo’n klein vliegveld heeft. Het is letterlijk 1 ruimte waar je naar binnen moet nadat je, in de buitenlucht (zoals vroeger op Aruba, mama en papa!), uit het vliegtuig stapt. Hier staat maar liefst 1 bagageband, ter grootte van de bank die in de woonkamer van fam. De Vlaming staat. En aan de linkerkant nog ergens een incheckbalie.. Binnen 5 à 10 minuten, circa 1 plaspauze (Jaa, wc’s hebben ze ook nog ergens verstopt), stond alle bagage al op de band en was iedereen ook weer weg. Vervolgens liepen we naar buiten en staat daar precies 1 (!) taxi, BIZAR. Alsof hij wist dat er slechts 2 buitenlanders in het vliegtuig zaten die geen eigen vervoer hadden. We overnachtten in een hotel en we waren daar al op de kamer rond 01.00u, terwijl we om 00.30u waren geland. Hoe vaak kan je dat nou zeggen? BIZAR.

De volgende dag hebben we de sleutels opgehaald (heel gedoe met ieder 2 koffers en beiden een rugzak) en gingen we met een taxi richting onze ‘huizen’. Nu wil ik dit even goed uitleggen. Adaja en ik wonen allebei op de Karjamäentie (straat). Ik woon op nummer 4 en Adaja op nummer 10, hiertussen zitten nog nummer 6 &8. Ik woon bij ingang A en Adaja woont bij ingang E. Ieder nummer heeft, zover ik weet, minstens 5 ingangen (A, B, C, D & E). Mijn volledige adres is Karjamäentie 4A 9c. Die 9 staat voor appartement nummer 9. Ik heb niet geteld, maar ik zit op de 3e of 4e etage, helemaal bovenin, de laatste (lekker sjouwen héé, met die koffers). En dan heb ik kamer C, ook de laatste. Je zal wel denken, wat moet ik met deze informatie, maar ik vind het BIZAR hoeveel mensen ze alleen al in deze straat kunnen proppen! 4x5x9x3= 540. En dan hebben ze nog iets van 8 wijken waar ze mensen kunnen huizen. BIZAR.

Nadat ik kennis had gemaakt met mijn huisgenoten (die ik overigens niet zo BIZAR vind, maar gewoon aardig) en mijn spullen ging uitpakken, viel het mij op hoe BIZAR groot en leeg mijn kamer eigenlijk wel niet is voor ‘studentse’ begrippen. Foto’s staan op facebook, maar ter indicatie, geloof dat deze net zo groot is, zoniet iets groter dan Anoukje haar kamer.

’s Avonds was er een feest in het centrum, hier heb ik een dubbele cultuurshock opgelopen. Adaja, Tomi, een Nigeriaanse masterstudente in Environmentsomethingsomething, en ik waren genoodzaakt om de bus te pakken omdat wij de enige waren zonder fiets. We zouden in het centrum de ‘anderen’ meeten, maar om vage telefoon-technische redenen is dat niet gelukt. Dus wij hebben daar een beetje rondgezworven. Veel muziek standjes, veel rock, heavy metal en punk muziek. Finnen zijn redelijk alternatief, ja… Vervolgens zijn we een kroegje ingedoken. Daar kwam de echte prijsshock.. 20,70eur voor 3 biertjes!? Oké, goed, het waren halve liters, maar toch. BIZAR.

De overgrote meerderheid van de Finnen die we hebben gezien die avond en vooral in dat kroegje, kan ik beschrijven als heavy metal, punk, hardcore, veel zwarte kleding, onverzorgd, dronken (vóóral dronken) en klaar voor het makeover programma ‘Hotter than my daughter’. BIZAR.
We voelden ons toch niet zo op ons gemakje in die kroeg dus we gingen ergens anders heen. Eén of andere popclub. Dit was meer mainstream en vielen we niet zo op, nouja, behalve Tomi dan. Volgens mij is zij de enige ‘zwarte’ vrouw in Joensuu. BIZAR hoe mensen daarop kunnen reageren (niet negatief, eerder zéér verbaasd).

Al gauw raakte in gesprek over onze cultuurverschillen. Iedereen weet dat die cultuurverschillen er zijn, maar dat het dan opeens zo dichtbij komt. Dat iemand, die ook gewoon in het buitenland studeert, ook gewoon een exchange student, een zo ander leven heeft dan ik. Ik heb van huis uit meegekregen dat het geen r**t uitmaakt of ik nou homo- of heteroseksueel ben, terwijl je in Nigeria ‘gewoon’ 14 jaar in de gevangenis zit als je er openlijk voor uitkomt… Ja, dat vind ik nou écht BIZAR. Dat je als ‘te kieskeurig’ wordt gezien in Nigeria als je je eigen geld wil verdienen als vrouw, een man wil die niet vreemdgaat en ook ‘liever niet hebt’ dat hij je dan slaat. BIZAR. In Nederland zijn dit zo goed als basisvoorwaarden voor een relatie… BIZAR.

Anyway, ik heb niet alleen maar met open mond zitten luisteren. We hebben ook een hoop gelachen. We waren te laat voor de laatste bus, dus hebben we een taxi terug naar ‘huis’ genomen. Ik heb nu in Finland al vaker in een taxi gezeten dan in Nederland. BIZAR.

Zaterdag konden Adaja en ik fietsen lenen van de kamergenootjes van Adaja. Hiermee zijn we naar een goedkopere supermarkt gegaan aan de andere kant van de stad. Prisma supermarkt. BIZAR groot. Als ik zeg dat het 5x zo groot is als de Albert Heijn XL weet ik niet eens of ik dan wel in de buurt zit van hoe groot deze is. BIZAR.

Daar vielen de Finnen overigens wel mee, ze waren nog steeds niet heel knap, maar niet meer zo alternatief gekleed. Wat wel opviel aan de Finnen, is dat ze nu al met mutsen, sjaals, winterjassen en handschoenen e.d. lopen.. ‘Eh hello?! Het was zaterdag like 13 graden buiten en in oktober zal het al -20 kunnen worden.. What are you going to wear then?!’. BIZAR.

Verder is het ook BIZAR hoe snel je verengelst. Als ik met Adaja Nederlands spreek gooien we er nu al iets Engels doorheen en tijdens het skypen viel Bob het ook al op. BIZAR hoe lastig ik het vind om van taal te switchen en uit mijn woorden te kunnen komen.

Laatste puntje dat ik BIZAR vind, is iets van mijzelf. Iets wat ik 5 minuten voordat ik aan dit verslag begon, bedacht. Ik dacht dat er een deken op mijn bed lag, de 1e nacht heb ik daaronder geslapen, het is alleen ietsjes smaller dan mijn bed.. Ja, wist ik veel, ‘Gekke Finnen,’ dacht ik. Maar nu kan/kon ik de 2e nacht niet in slaap komen, redelijk hard bed.. Nu denk ik dat mijn ‘deken’ eigenlijk een soort 2e dunne matrasje is, zodat het bed wat zachter ligt. Dit is trouwens redelijk aannemelijk, want het is precies net zo lang als mijn bed, en iets smaller en het heeft dezelfde print… Stupid me... Nu kunnen we maandag gewoon terug naar de prisma om een dekbed te kopen voor mij te kopen (y).